مثنوی، چاپ میرخانی، دفتر پنجم، صفحه ی 80:
قول بنده اَیْشَ شاء اللّه كان
بهر آن نبود كه تنبل شو روان
بهر تحریض است بر اخلاص و جد
كاندر آن خدمت فزون شو مستعد
گر بگویند آنچه می خواهی تو راد
كار كار توست بر حسب مراد
جلد هشتم . ج8، ص: 254
آنگه ار تنبل شوی جایز بود
كانچه خواهی و آنچه جویی آن شود
چون بگویند اَیْشَ شاء اللّه كان
حكم حكم اوست مطلق جاودان
پس چرا صد مَرده اندر ورد او
بر نگردی بندگانه گرد او
گر بگویند آنچه می خواهد وزیر
خواست آن اوست اندردار و گیر
گرد او گردان شوی صد مَرده زود
تا بریزد بر سرت احسان و جود