راسل اخلاق را این طور تعریف می كند: ایجاد هماهنگی میان
منافع عمومی و خصوصی افراد اجتماع. رجوع شود به حاشیه ی كتاب
جهانی كه من می شناسم ص 65، ایرادی كه ما به راسل گرفته و از
همین جا گفته ایم راسل شعاراً طرفدار آزادی و فلسفةً توجیه كننده ی
اخلاق دیكتاتوری است، مثل ماركس كه شعارهایش طرفداری از
سوسیالیسم و فلسفه ی اقتصادی اش توجیه سرمایه داری است و مثل
فروید كه شعاراً مخالف ماوراء الطبیعه است و فلسفةً اصالت روح را
اثبات می كند.