محبت برای طبیعت و عشق برای مافوق طبیعت آفریده شده استعطف به آنچه در حاشیه ی یادداشتهایی در باره ی زن نمره ی 6 گفته شد، محبت وسیله ای است كه در طبیعت برای رساندن انسان به هدفهایی یا رسیدن طبیعت به هدفهای خودش قرار داده شده، مثل محبت مرد و زن به یكدیگر، محبت به فرزندان در حیوانات عموماً و محبت به همنوع و امثال اینها. محبت با منطق و تعقل هماهنگ است و هم قابل كثرت و به اصطلاح قابل تقسیم است. اما عشق نه با عقل و منطق سازگار است- همان طوری كه شعرای ما گفته اند- و نه قابل كثرت و تعدد است و نه به درد هدفهای طبیعت و انسان می خورد و لهذا عشق به یكی از مظاهر طبیعت با سایر دستگاههای طبیعت هماهنگی ندارد. از این رو می توان فهمید كه عشق برای طبیعتآفریده نشده است، چون آنقدر سركش است كه به درد طبیعت نمی خورد. عشق برای افقی مافوق طبیعت است كه برای مرحله ای فوق مرحله ی عقل است كه در آنجا وسیله نیست بلكه خود هدف است.