نقل می كنند و توجیهی از شیخ
اشراق برای این مطلب. سپس خود ایشان توجیه شیخ اشراق را نقد می كنند و توجیه
دیگری برای حرف بهمنیار ذكر می كنند و بعد اصل حرف بهمنیار را رد می كنند. در
آخر فصل هم مطلب دیگری ذكر می كنند كه به بیان آن خواهیم رسید.
بهمنیار گفته: در میان این تقدمها فقط تقدم بالطبع و تقدم بالذات است كه تقدم
حقیقی است (مقصود از تقدم بالذات در اینجا تقدم بالعلیه است) و باقی اقسام تقدم
تقدم حقیقی نیستند. بعد گفته: تقدم بالزمان هم از باب اینكه اجزاء زمان، موهوم اند
نه واقعی و حقیقی، تقدم موهوم است نه حقیقی.