گفتیم كه بر این ایراد اشكالهایی گرفته شده. بیانی كه آقای طباطبایی در اشكالشان
دارند چنین است: شاید در تعبیر قدما به اینكه ماهیتِ حركت تجدد است، تسامحی
بوده و ممكن است مقصود آنها از ماهیت همان وجود باشد. چنین تسامحی در تعبیر
قدما زیاد پیدا می شود؛ اگر می گویند «ماهیت» شاید مقصودشان ماهیت مصطلح
نباشد بلكه همان «وجود» باشد. پس وقتی می گویند ماهیت حركت عین تجدد
است شاید مقصودشان این باشد كه وجود حركت عین تجدد است.
مقصود آقای طباطبایی این است كه منظور قدما هرچه باشد جای این هست كه
تعبیر را تغییر داد تا ایراد وارد نشود؛ مثلا اگر كسی چنین تعبیر كند: «وجود حركت
عین تجدد است» دیگر نمی توانید بگویید حركت امری نسبی است، بلكه خود
حركت چیزی است كه وجودش عین تجدد است.