پس اصل مقدمه ای كه شیخ در اینجا چیده است این است
[1]: اگر شیئی دو حالت
متناقض یا در حكم متناقض
[2]داشته باشد، در اینجا یك آنِ فاصل میان این دو
حالت وجود دارد كه نمی شود به هردو تعلق داشته باشد و نیز نمی شود به هیچ كدام
تعلق نداشته باشد. پس به یكی تعلق دارد. حال كه به یكی تعلق دارد، به كدام تعلق
دارد
[3]؟
مجموعه آثار شهید مطهری . ج12، ص: 291
[1] - . خیلی هم روشن بیان نكرده اند.
[2] - . یعنی دو حالتی كه نه اجتماعشان در محل واحد در آنِ واحد ممكن باشد و نه ارتفاعشان.
[3] - . این گونه نیست كه در همه موارد به اولی تعلق داشته باشد یا در همه موارد به دومی تعلق داشته
باشد. مواردْ متفاوت است؛ در بعضی موارد به اولی تعلق دارد و در بعض دیگر به دومی.