در حركات عرضیه تصویر چنین امری خیلی ساده بود؛ چون خود جوهر كه امر
ثابتی است موضوع حركت بود. اما در حركت جوهریه دچار اشكال می شدیم و
می گفتیم: وقتی خود جوهر در حركت باشد دیگر یك امر بالفعل از جهتی و بالقوه از
جهت دیگر، وجود ندارد؛ چون اگر در اینجا چنین امری بخواهد وجود داشته باشد
باید ثابت باشد تا خروج از قوه به فعل پیدا كند. وقتی حركت در جوهر باشد دیگر
امر ثابتی اینجا وجود ندارد.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج12، ص: 692