راجع به مطلب اول گفته شد در وقتی كه شی ء ساكن است دو معنی در مورد آن
صادق است: یكی این كه یك حصول استمراری در یك مقوله برای شی ء وجود
دارد؛ مثلا اگر شیئی از نظر «أین» ساكن است معنایش این است كه این شی ء دارای
یك أین استمراری است، یا اگر شیئی از نظر «كمّ» ساكن است به این معناست كه
دارای یك كمّ مستمر است. معنا و مفهوم دومی كه در مورد شی ء ساكن صدق می كند
«عدم حركت» است؛ یعنی عدم همان حركتی كه برای شی ء فرض می شود. گفتیم
سؤال این است: «آیا «سكون» بر معنای اول اطلاق می شود یا بر معنای دوم؟ » .
مجموعه آثار شهید مطهری . ج12، ص: 391
همچنین گفتیم این بحثْ لفظی نیست بلكه بحثی است معنوی. در جلسه قبل راجع به
این جهت بحث شد و قبول شد كه آنچه مقابل حركت است همان «عدم حركت»
است و تعریف اصلی «سكون» این است: عدم حركة الشی ء الذی من شأنه أن یكون
متحركا.