اینجا ممكن است كسی بگوید: این حركت ابتدا دارد و ابتدایش نمی تواند در زمان
محقق شود، پس در «آن» محقق شده؛ چون اگر ابتدا در زمان صورت بگیرد به این
معناست كه مقداری از زمان را اشغال كرده، و اگر مقداری از زمان را اشغال كرده
باشد خود ابتدا هم باید مقدار داشته باشد، و اگر مقدار داشته باشد پس خودش ابتدا
نیست بلكه اولش ابتداست، باید برویم سراغ اولش. وقتی «ابتدا» نمی تواند در زمان
محقق شود، پس در «آن» محقق شده، پس باید بگوییم: مقداری از این [حركت ] در
«آن» محقق شده است.