اما گاهی گفته می شود «آن» و مقصود از آن كوچكترین جزئی از زمان است كه دیگر
قابل قسمت به كوچكتر نیست؛ یعنی جزء لایتجزای زمان كه چون امتداد ندارد قابل
قسمت نیست
[1]. اگر ما قبول كردیم در نهایت امر می رسیم به اجزائی كه لایتجزی
می باشند معنایش این است كه زمان كه امر كشش داری است تركیب شده از ذرات
بسیار بسیار كوچكی كه آنقدر كوچكند كه طول ندارند، پس و پیش ندارند، ماضی و
مستقبل و حال ندارند. بنابراین، این كوچكترین جزء، دیگر زمان نیست چون
امتداد و كشش ندارد. زمان آنوقت زمان است كه خودش كشش داشته باشد و یك
بعد باشد.
[1] - . معنی قبلی، جزء كوچكی بود كه باز خودش امتداد دارد و قابل تقسیم است.