مجموعه آثار شهید مطهری . ج12، ص: 792
و تأخر را. مسلما تقابلی در كار است؛ یعنی یك شی ء نمی تواند نسبت به شی ء دیگر
هم معیت زمانی داشته باشد و هم تقدم و تأخر زمانی. پس همچنان كه میان تقدم و
تأخر تقابل هست، میان معیت و این دو نیز تقابل هست.
در اینجا باید مقداری معنا و مفهوم و حقیقت معیت را بررسی كنیم.