خود وجود مقدس سیدالشهداء (سلام اللّه علیه) احوالشان را ببینید. در تمام عمر چگونه به سر برده
است. شخصی می گوید كه در مكه در شِعب ابی طالب- كه قبر جناب خدیجه هم آنجاست- در دل
شب یك وقت دیدم یك صدای جانسوزی می آید، مناجات جانسوزی و اشعاری. مدام با خدای
خودش حرف می زند و مناجات می كند. می گوید من به گوش خودم شنیدم كه مناجاتهای او را
یك هاتف غیبی جواب داد. تا دیدم چنین است خودم را انداختم، گفتم ببینم این مرد كه بود كه
چنین مقامی در نزد خدا داشت. وقتی كه رفتم، دیدم حسین بن علی علیه السلام است.
در شب عاشورا هم می گوید: این شب را من دوست دارم كه به پیشگاه خدای خودم راز و
نیاز كنم، مناجات كنم، دعا كنم، تضرع كنم، ابتهال كنم و شب آخر عمر خودم قرار بدهم. با اینكه
تمامِ احوال او در واقع نماز است، در عین حال مراتب و مراحل فرق می كند. نمازی كه او در روز
عاشورا خواند آیا جن و انس یك چنین نمازی خوانده اند؟ ! آنقدر حقیقت، آنقدر معنویت! ذكر او
را و ركوع او را و سجود او را [دیگران داشته اند؟ ! ] او تا دم آخر هم در حال نماز بود، آن وقتی كه
آخرین مقاومتش هم تمام شد. آخرین مقاومت كِی بود؟ یك تیر می آید به سینه مباركش، دیگر از
روی اسب به روی زمین می افتد. در حالی كه دارد می افتد، از او می شنوند كه می گوید: بسم الله و
بالله و علی ملة رسول الله رضی بقضائك و تسلیما لامرك لا معبود سواك یا غیاث المستغیثین. و لا
حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم.
باسمك العظیم الاعظم الاعزّ الاجلّ الاكرم یا اللّه. . .
پروردگارا دلهای ما را به نور ایمان منوّر بگران.
توفیق عبادت و تضرع و ابتهال و اخلاص به همه ما كرامت بفرما.
خدایا نیّات ما را از هرگونه كدورتی، خودت به عنایت خودت تخلیص و تلخیص بفرما.
خدایا قلبهای ما را با یاد خودت آشنا بفرما، به همه ما توفیق توبه حقیقی عنایت بفرما.
دست ما از دامان اولیاء كرامت علی علیه السلام و اولاد بزرگوارش كوتاه مفرما.
همه اموات ما، اموات این جمع، بالخصوص اموات این جلسه و بالاخص نزدیكترین فرد ما از
این جلسه كه از دنیا رفته اند، خدایا در این شام جمعه غریق رحمت خودت بفرما.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 59