اینجا یك سؤال هست و آن سؤال این است كه در این آیات انواع نعمتها ذكر شد غیر از نعمت
حور العین، اسم حور العین در اینجا نبود، چرا؟ این سؤالی است كه مفسرین- حتی مفسرین اهل
تسنن- مطرح كرده اند. در تفسیر المیزان نكته ای را از تفسیر ابوالسعود
[1]نقل می كند. نمی دانم آیا
اولین بار او این نكته را ذكر كرده است یا خیر. البته او خودش متوجه شده كه این نكته در روایات
هم هست. در میان اهل تسنن شاید اول كس او متوجه شد. چرا در این آیات نامی از حور العین
برده نشده است؟ می گوید: برای اینكه قبلاً سخن ابرار بود و این آیه شأن نزولش علی و فاطمه و
حسن و حسین است. چون در اینجا نام فاطمه بوده است خداوند اكراما لفاطمة اسمی از حور العین
نبرده است، و این نكته خوبی است. اكراما لفاطمة در اینجا اسم حور العین برده نشده است.
ایام هم ایام فاطمیه است. وجود مقدس زهرای مرضیه (سلام اللّه علیها) در همین دنیا مصداق
سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراًاست: پروردگار آنها به آنان جامی آشامانید كه آنها را از همه چیز پاك
كرد. این آیه از یك نظر مفادش مفاد آیه تطهیر است. آیه تطهیر هم همین است:
إِنَّما یُرِیدُ اَللّهُ لِیُذْهِبَ
عَنْكُمُ اَلرِّجْسَ أَهْلَ اَلْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَكُمْ تَطْهِیراً [2]اراده خدا تعلق گرفته است كه پلیدی
[3]را [از شما اهل
بیت پیامبر دور سازد] و شما را پاكیزه كند پاكیزه كردنی. شیعه و سنی در این آیه اتفاق دارند.
مقداری كه از اهل تسنن روایت آمده است كمتر از شیعه نیست كه این آیه در مورد اهل بیت یعنی
علی و زهرا و حسن و حسین است. حدیث معروف كِساء به این ترتیبی كه معروف است و
می خوانند سند معتبری ندارد و لهذا شما می بینید مرحوم آقای حاج شیخ عباس قمی كه یك
محدث بزرگواری است، در كتاب مفاتیح، خودش حدیث كساء را نقل نكرده، اگر در آخر بعضی از
مفاتیحها آورده اند، این را بعد چاپخانه ها اضافه كرده اند. به این ترتیبِ معروف هیچ سند درستی
ندارد ولی اصل و ریشه درستی دارد. این اصل و ریشه را نه تنها ما كه شیعه هستیم در كتب خود
روایت كرده ایم، اهل تسنن نیز زیاد روایت كرده اند كه اصل قضیه همین بوده است كه یك وقتی
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 225
پیغمبر اكرم تشریف می آورند و حضرت زهرا و حضرت امیر علیه السلام و حضرت امام حسن و حضرت
امام حسین در یك منزل خوابیده بودند. در آنجا بود كه این آیه نازل شد، كه خصوصیات قضیه
[ذكر شده است. ] چون همان حدیث كسای معروف بیشتر یادم هست درست نمی توانم تفكیك
بكنم آنچه را كه در آن روایات هست و آنچه كه از قدیم برای ما مسموع بوده است. این مقدار یك
امر بسیار مسلّمی است.
[1] - . تفسیر ابوالسعود تفسیری است از اهل تسنن، تفسیر خیلی خوبی هم هست و در حدود سیصد سال پیش در تركیه نوشته شده.
[3] - . عرض كردیم تمام پلیدیها در نهایت امر به تعلقات و وابستگیهای به غیر حق منتهی می شود.