بعد قرآن اشاره می كند به درسی كه انسان در همین دنیا می توانسته است بگیرد و احیانا افرادی آن
درس را كه باید می گرفتند نگرفته اند. عرض كردیم كه راه دنیا و آخرت دو راه نیست، راه سعادت
دنیا همان راه ایمان به خدا و آخرت است و لهذا مردمی كه پیامبران را تكذیب كردند در همین دنیا
كیفر تكذیب خودشان را دیدند و می بینند، كه درباره این مطلب در جلسه پیش صحبت كردیم.
می فرماید:
أَ لَمْ نُهْلِكِ اَلْأَوَّلِینَ. `ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ اَلْآخِرِینَ. `كَذلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ. `وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِینَ [1].
آیا ما گذشتگانی از این مكذّبین را به هلاكت نسپردیم؟ قطعا آیندگان را هم چنین خواهیم كرد،
سنّت ماست، هر قومی كه این حقایق را تكذیب كند پایانش هلاكت است، در آینده هم همین طور
است؛ یعنی اثر تكذیب فقط در آخرت ظاهر و بارز نمی شود، در دنیا هم ظاهر و بارز می شود.
كَذلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ . ما با مجرمین چنین رفتار می كنیم.
وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِینَ . وای به حال
تكذیب كنندگان.
[1] - . خدا می داند كه من اقرار دارم كه نمی توانم آن لطف و هیمنه این آیات قرآن را بیان كنم و اگر برای انسان هیچ چیز نباشد مگر اینكه بتواند این قدر با عربیت و تفسیر و معانی قرآن آشنا بشود كه آن لطفها و زیباییهایی را كه در آیات قرآن هست خودش مستقیما درك كند [برای او كافی است؛ ] چون معانی و افكار و اندیشه را می شود بیان كرد ولی زیبایی را كه نمی شود بیان كرد. زیبایی را می گویند «یُدْرَكُ وَ لا یُوصَفُ» است، انسان درك می كند ولی نمی تواند بیان و توصیف كند. با توصیف نمی شود «زیبا» را بیان كرد. بلاتشبیه، اگر شما بخواهید زیبایی یك شعر خیلی عالی و زیبا از حافظ را برای كسی كه خودش درك نمی كند بیان كنید، دو صفحه هم بنویسید نمی توانید با بیان كاری كنید كه او بتواند زیبایی آن شعر را درك كند مگر اینكه فكر و ذوق خود او آنقدر بالا برود كه خودش بتواند این زیبایی را درك كند.