خود نعمت دنیا بد نیست، نعمت دنیا وقتی كه مانع كمالات دیگرِ فرد انسان یا مانع رسیدن دیگری
به آن نعمت بشود بد است. به عبارت دیگر نعمت دنیا در دو صورت بد است. اول اینكه به خود
انسان صدمه بزند، یعنی آدم را آنچنان به خود مشغول كند كه او را از همه كمالات باز دارد. دوم:
نعمت دنیا را كه فقط برای بنده خلق نكرده اند، برای همه مردم خلق كرده اند، همه باید سهم ببرند.
وقتی كه من نعمت دنیا را به خود اختصاص بدهم دیگری را محروم كرده ام و چون دیگری را
محروم كرده ام بد است. پس همیشه بدیها به محدود كردنها برمی گردد. اگر من همه نعمتهای دنیا را
استفاده می كردم چنان كه كُمّلین از نعمتها استفاده می كنند بدون اینكه این نعمتها آنها را از خدا
غافل كند و از نعمتها استفاده می كنند در شرایطی كه به دیگری ضربه وارد نیاید، در این صورت
نعمتهای دنیا هیچ بدی نداشت.
بعضی گفته اند آخرت عالم معنویت و روحانیت است؛ در عالم روحانیت، دیگر این نعمتهای
مادی چیست كه قرآن ذكر می كند از
جَنّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا اَلْأَنْهارُ [1]*، از حور و از قصور و از
میوه ها و از
لَحْمِ طَیْرٍ مِمّا یَشْتَهُونَ [2]؟ آنجا باید فقط معنویت باشد. قرآن چنین معنویتی را قبول ندارد.
در آخرت كه این تزاحمها نیست و این طور نیست كه اگر كسی نعمتی داشته باشد حق دیگری را
گرفته. آنجا
جَنَّةٍ عَرْضُهَا اَلسَّماواتُ وَ اَلْأَرْضُ [3]است، غیرمتناهی است، محدود نیست كه باید میان
افراد تقسیم شود. از نظر خود فرد انسان هم تا انسان به كمال نرسیده باشد به بهشت نمی رود. قبلاً
خواندیم:
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ ناضِرَةٌ. `إِلی رَبِّها ناظِرَةٌ [4]. چهره هایی هستند كه فقط به خدا نگاه می كنند. بعد
گفتیم مفسرین می گویند یعنی چه به خدا نگاه می كنند؟ پس به آن حور العین ها نگاه نمی كنند؟ به
آن میوه های بهشتی نگاه نمی كنند؟ به آن باغها نگاه نمی كنند؟ جواب می دهند: آنهایی كه به آن
عالم رسیدند به هر چه نگاه می كنند خدا را می بینند. برای آنها نعمت مادی شكل دیگری دارد.
نمی دانم این مَثَل را عرض بكنم یا نه؛ عیب ندارد، اهانت نیست. امیرالمؤمنین و حضرت زهرا
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 278
كه زن و شوهر بودند آیا از وجود یكدیگر به عنوان زن و شوهر لذت می بردند یا لذت نمی بردند؟
قطعا می بردند. ولی آیا زهرا برای علی به صورت یك موجودی بود كه اشتغال علی یعنی سرگرم
شدن او به زهرا او را از خدا غافل می كرد؟ سرگرم شدن زهرا به علی او را از خدا غافل می كرد؟
برای ما قابل تصور نیست كه چگونه برای آنها معنویت و مادیت در یكدیگر آمیخته است و
چگونه در حالی كه به عنوان یك زوج با یكدیگر زندگی می كنند و لذات مادی از وجود یكدیگر
می برند همان لذات مادی شان عین لذات معنوی است. محال بود كه یك «آن» و یك لحظه علی
حجاب زهرا از خدا باشد یا زهرا حجاب علی از خدا باشد.