شخصی واعظی را برای وعظ دعوت كرده بود. آن واعظ با او طی می كند كه فلان قدر می گیرم و
می آیم و او هم قبول می كند. شب اول آن واعظ می آید و یك ساعت صحبت می كند. شب دوم ده
دقیقه دیر می آید و شب بعد یك ربع و خلاصه هر شبی كه گذشته بود مقداری دیرتر آمده بود و آن
شخص هم تمام اینها را دقیقا حساب كرده بود. شب آخر به جای اینكه مثلا پنج هزار تومان به او
بدهد، سه هزار و هشتصد و نود و پنج تومان داده بود. واعظ گفته بود: «چرا كم گذاشتی؟ ! » او هم
جواب داده بود: «به دلیل اینكه تو كم گذاشتی، تو می خواستی كم نگذاری تا من هم كم نگذارم. »
این حقیقتی است. اگر بناست انسان طی بكند (تازه اگر طی كردن در چنین مواردی درست و
شرعی باشد) طی كردن تعهد شرعی می آورد.