فَأَمّا مَنْ أُوتِیَ كِتابَهُ بِیَمِینِهِ. `فَسَوْفَ یُحاسَبُ حِساباً یَسِیراً. `وَ یَنْقَلِبُ إِلی أَهْلِهِ مَسْرُوراً. `وَ أَمّا مَنْ أُوتِیَ كِتابَهُ وَراءَ ظَهْرِهِ. `فَسَوْفَ یَدْعُوا
ثُبُوراً. `وَ یَصْلی سَعِیراً. `إِنَّهُ كانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُوراً. `إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ یَحُورَ. `بَلی إِنَّ رَبَّهُ كانَ بِهِ بَصِیراً [1].
در اینجا مردم را تقسیم می كند
[2]به دو قسم: مردمی كه نامه های عمل آنها از طرف راستشان به آنها داده می شود و مردمی كه
نامه های عملشان را از جانب چپ دریافت می دارند.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 466
[2] - . این تقسیم [با تعبیرهای مختلفی ] در سوره های اسراء، حاقّه، واقعه و مطفّفین نیز آمده است.