حال اینجا این بحث مطرح است كه مقصود از اینكه «خدا آنقدر به تو بدهد تا راضی شوی»
چیست؟ مسلّم این در زمینه آرزوهای پیغمبر است. پیغمبر چه آرزوهایی داشته است؟ آیا مثلا پول
خیلی زیاد می خواسته و مقصود آیه این است كه خدا آنقدر به تو پول بدهد كه از همه
میلیاردرهای دنیا پولدارتر بشوی؟ ! یا مثلا فرزند بسیار می خواسته (كه عربها بالخصوص این طور
بودند) و مقصود آیه این است كه خدا به تو صدها پسر و دختر می دهد؟ ! خیر، نه پیغمبر چنین
آرزوهایی داشت و نه خدا پیغمبرش را این طور مورد عنایت قرار می داد. پس مطلب چیست؟
اینجا در اخبار و احادیث مطلبی آمده است و چه نكته عالیی است! و مطلب هم همان است
بدون شك، كه خداوند از نظر شفاعت آنقدر به تو بدهد كه راضی شوی.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 611
حال این نكته را توجه بفرمایید! اساس شفاعت هدایت است
[1]. پیغمبر از چه كسانی شفاعت
می كند؟ شفاعت یعنی وساطت و واسطه واقع شدن و سبب واقع شدن. هر كسی كه در این دنیا
سبب نجات و هدایت كس دیگر شود، در آخرت این هدایت به صورت شفاعت تجسم پیدا می كند.
یعنی اگر یك نفر به دست شما هدایت شده باشد، در قیامت شفیع او شما هستید. باز اگر شما به
دست فرد دیگری هدایت شده باشید، شفیع شما اوست. بعد می بینید این رشته های شفاعت منتهی
می شود به یك عالم بزرگ و او شفیع هزارها نفر است. باز [رشته شفاعت ] آن عالم و هزارها عالم
دیگر منتهی می شود به یك امام و همه امامها به پیغمبر. آنوقت می بینیم كه پیغمبر سررشته دار همه
شفاعتهاست.
وَ لَسَوْفَ یُعْطِیكَ رَبُّكَ فَتَرْضی خدا آنقدر به تو عنایت كند كه راضی شوی و آن آرزوی تو
(یعنی آرزوی هدایت) برآورده خواهد شد. پس باز می خورد به همان
ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَلی . برق وحی زده بود. برق وحی همان برق هدایت بود؛ هدایت دیگران و حتی هدایت خودش. خدا
به وسیله وحی آنقدر تو را سبب هدایت بشر قرار بدهد (و در آخرت این هدایتها به صورت
شفاعت ظاهر خواهد شد) كه خودت راضی شوی؛ یعنی آرزوهایت از نظر هدایت مردم برآورده
خواهد شد.
[1] - . ما این مطلب را در كتاب عدل الهی در بحث شفاعت ذكر كرده ایم.