حال آیا هر شرح صدری برای انسان سعادت است؟ نه، لذا در آن آیه می فرماید:
فَمَنْ یُرِدِ اَللّهُ أَنْ
یَهْدِیَهُ یَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ [1] [كسی كه خدا بخواهد او را هدایت كند] سینه اش را می شكافد و باز
می كند برای اسلام و برای حقایق. در واقع اینجا كه می فرماید:
أَ لَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ ، یعنی ألَمْ
نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ لِلتَّوْحیدِ (یا: لِلاْءسْلامِ) ، و الاّ ممكن است كسی شرح صدر برای كفر پیدا كند.
یك آدم عوام بسیط شرح صدر ندارد، نه برای اسلام و نه برای كفر. وای به حال اینكه انسان شرح
صدر و یك نوع جوشش روحی و معنوی پیدا كند ولی در جهت كفر؛ یعنی این سرمایه در جهت
كفر قرار بگیرد.