مطلب دیگر: به تعبیر یكی از اساتید بزرگوار ما از قرآن استنباط می شود ترازویی كه در قیامت
انسان
[1]در آن وزن می شود
[2] «یك كفه ای» است نه «دوكفه ای» ، مثل قَپان كه یك كفه ای است.
ترازوهای معمولی دو طرف دارند ولی بعضی ترازوها یك طرف. میزان الحراره خودش یك ترازو
و میزان است ولی گرماسنج است، ثقل سنج نیست و ثقل جسمانی را نمی سنجد. اما این ترازو دو
طرف ندارد. هرچه درجه حرارت بالا برود جیوه بالا می رود، درجه حرارت پایین بیاید جیوه
پایین می آید؛ یك چیز بیشتر نیست.
از آیات قرآن چنین استنباط می شود كه در آنجا فقط اعمال خیر است كه سنجیده می شود،
اعمال بد پوچ است و وزن ندارد؛ اعمال بد و اخلاق بد و افكار بد اصلا دور ریختنی است. یكوقت
كسی كارهای خوبش زیاد است و سنگین، درجه می رود بالا، كسی كارهای خوبش كم است و
سبك، درجه می آید پایین.
و لهذا تعبیر قرآن این است:
فَأَمّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازِینُهُ. . . آن كسی كه وزن شده های او سنگین
است او در خوشبختی كامل است. معلوم است كه مقصود اعمال خوب است. اگر كسی اعمال بدش
سنگین باشد كه در خوشبختی نیست. و اما كسی كه آن موزونها و وزن شده ها و وزن كردنی های او
سبك است او در شِقاء و بدبختی است. معلوم است كه فقط اعمال خیر به حساب آمده، صحبتی از
اعمال شر نیست، یعنی حساب اعمال خیر در كار است. پس كسی كه عمل خیر ندارد او اصلا
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 733
احتیاجی به حساب ندارد. [البته همه اعمال دیده می شود و
[3]] مجموع اعمال را حساب می كنند.
در اینكه انسان همه اعمال خودش را می بیند
(فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَیْراً یَرَهُ. `وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ
شَرًّا یَرَهُ) [4]و همه اعمال او تجسم دارد شكی نیست. می خواهیم بگوییم مقیاس چیست.
[1] - . [یعنی اعمال و اخلاق و افكار انسان. ]
[2] - . عرض كردیم ترازوی هر چیزی متناسب با خودش است.
[3] - . [افتادگی از نوار صوتی است. ]