حال چرا [عمل خیر معیار و مقیاس است؟ ] چون هر چیزی میزان آن متناسب با خودش است. ما
در اخبار و روایات یا در دعاها یك نكته بسیار عالی داریم و آن نكته این است كه انسانها را با
معیار انسان كامل وزن می كنند. و لهذا ما نسبت به امیرالمؤمنین سلام اللّه علیه می گوییم: السلام علی
میزان الاعمال
[1]. آن ترازو كه انسانها را با آن می سنجند انسان كامل است، علی است. علی مجسمه
كار خیر و خُلق خیر و فكر خیر است. اگر دوتا انسان می آوردند یك انسان كامل و یك انسانِ
در نهایت ناقص، می شد بگوییم كه اعمال بدش را با این می سنجند و اعمال خوبش را با او. ولی
هر كسی را با انسان كامل می سنجند، یعنی خوبیهایش را می سنجند بدیهایش دیگر به این ترازو
گذاشته نمی شود. با میزانِ انسان كامل حساب می كنند. البته در آیات دیگر می خوانیم كه گاهی
خوبیها بدیها را محو می كنند، گاهی بدیها خوبیها را محو می كنند؛ آن حاصل و نتیجه نهایی است
كه به حساب می آید.
[1] - . بحارالانوار ج /97ص 287.