اَلْقارِعَةُ. `مَا اَلْقارِعَةُ. `وَ ما أَدْراكَ مَا اَلْقارِعَةُ. `یَوْمَ یَكُونُ اَلنّاسُ كَالْفَراشِ اَلْمَبْثُوثِ. `وَ تَكُونُ اَلْجِبالُ كَالْعِهْنِ اَلْمَنْفُوشِ. `فَأَمّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازِینُهُ. `فَهُوَ فِی عِیشَةٍ راضِیَةٍ. `وَ أَمّا مَنْ خَفَّتْ مَوازِینُهُ. `فَأُمُّهُ هاوِیَةٌ. `وَ ما أَدْراكَ ما هِیَهْ. `نارٌ حامِیَةٌ [1].

سوره مباركه «القارعه» از سور كوچك قرآن است و از سور مكیه شمرده شده است و مانند غالب این سوره ها تذكر به معاد و قیامت است، با یك نوع آهنگ هشداردهنده و انذاركننده. اول می فرماید: اَلْقارِعَةُ. با یك كلمه؛ یعنی جمله ای است كه از نظر لفظی یك كلمه بیشتر ندارد: اَلْقارِعَةُ آن كوبنده. بعد در جمله بعد به صورت سؤال مطرح می شود: مَا اَلْقارِعَةُآن كوبنده چیست؟ جمله سوم كه آیه سوم است به منزله پاسخ به این سؤال است: وَ ما أَدْراكَ مَا اَلْقارِعَةُچه می دانی تو كه قارعه چیست! كأ نّه: نپرس؛ یعنی مسئله مهم تر از این است كه به وصف و بیان دربیاید. در آیه سوم به چیستی قارعه كأ نّه جواب منفی می دهد. در آیه دوم به صورت سؤال مطرح فرمود كه اینكه می گویی كوبنده، آن درهم كوبنده چیست؟ سؤال از چیستی است.

مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 728

[1] - . قارعه/1- 11.