این است آن چیزی كه می گویند علم از دادن آن به بشر عاجز است. مسئله فوق العاده مهمی است.
می گویند چیزی كه علم از دادن آن به بشر عاجز است و نمی تواند به بشر بدهد ایده و آرمان است.
علم فقط ابزاری است در دست بشر و قدرتی است كه انسان در راه ایده و آرمانش- هر چه
هست- از آن استفاده می كند. اما اینكه ما چه ایده و آرمانی باید داشته باشیم، جناب علم دیگر در
اینجا دستش كوتاه است. می گویند نسل امروز با این همه پیشرفت علم و تكنیك، یك سرگشتگی
خاصی دارد و آن، بی آرمانی و بی هدفی است؛ یعنی نمی داند برای چه باید زندگی كند و اصلا
نمی داند یك «برای چه؟ » ای وجود دارد یا زندگی پوچ و هیچ و لغو و بیهوده است؟ آیا چیزی
هست كه باید برای آن زنده بود یا نه؟ و اگر هست چیست؟ علم هر چه بیشتر پیش رفته آن چیز را
به بشر نداده.
دین و ایمان همین كار را می كند، به انسان ایده و آرمان و هدف می دهد؛ یعنی اعتقاد و
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 751
تسلیمی می دهد كه نتیجه آن این است كه انسان دارای آرمان و هدف و جهت می شود
[1]. آنوقت
شما می بینید مثلا یك عالم دینی یك عمر زحمت می كشد و تا آن لحظه آخر كه كار می كند همان
نشاط ساعت اولش را دارد، چون می فهمد كه در راه خدا زحمت می كشد.
[1] - . از هر اعتقادی این كار ساخته نیست.