هر كسی در هر مقام و مرتبه ای كه هست باید آماده باشد برای رفتن. مردی آمد خدمت حضرت
امام مجتبی سلام اللّه علیه
[1]در همان حالی كه حضرت را زهر خورانیده بودند و لخته های خون
مانند جگر از حلق مباركش بیرون می ریخت. این مرد فرصت را مغتنم شمرد؛ فهمید كه دیگر
لحظات آخر امام است و عمر زیادی برای امام باقی نمانده است، به امام عرض كرد: یابنَ رسولِ
اللّه! موعظه ای بفرمایید، نصیحتی بفرمایید. حضرت چند جمله به او فرمود. اولین جمله اش این
است: استعد لسفرك و حصل زادك قبل حلول اجلك
[2]سفری در پیش داری آماده این سفر باش.
امیرالمؤمنین علی علیه السلام همیشه این گونه بود. نوشته اند مكرر
[3]این جملات را برای مردم می خواند،
می فرمود:
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 811
تجهزوا رحمكم الله! فقد نودی فیكم بالرحیل و اقلوا العرجة علی الدنیا و انقلبوا
بصالح ما بحضرتكم من الزاد، فان امامكم عاقبة كؤدا و منازل مخوفة مهولة لابد
من الورود علیها و الوقوف عندها
[4].
فرمود: خدا شما را رحمت كند، آماده شوید، خودتان را مجهز كنید. یعنی چه مجهز كنید؟ یعنی
خودتان را با اعمال صالح، با توبه و استغفار، با تزكیه نفس، با دور كردن رذائل نفس، با مزین
كردن خود به اخلاق حسنه مجهز كنید؛ ای مسافرین! جهاز مسافرت را آماده كنید كه آواز
«اَلرّحیل» در میان شما بلند است. و اقلوا العرجة علی الدنیا این رحلِ اقامت افكندن در دنیا به
خیال اینكه برای همیشه خواهید بود را كم كنید چون واقعا دروغ است، برای همیشه نخواهید بود.
و انقلبوا بصالح ما بحضرتكم من الزاد و با بهترین زادها راه بیفتید كه در سر راه شما گردنه های
بسیار سخت ناهموار و منزلهای خوفناك و هولناكی هست، منازلی كه چاره ای از عبور از آن
منازل نیست.
حضرت امام حسن كه اسم مباركشان را بردم در وقت رحلتشان می فرمود من از دو چیز
ناراحتم: فِراق دوستان و هول مُطَّلَع
[5](یا: هول مُطَّلِع) یعنی آن هراسی كه در جایی من قرار
می گیرم كه در محل اطلاع هستم (یا هراسی كه از اطلاع مطّلِع یعنی از آن چشم بینای الهی دارم) .
وقتی كه به پیغمبر اكرم اعلام آمادگی كنند- كه البته آمادگی او در مرحله خودش است، هر
كسی در جای خودش- پس برای ما دیگر تكلیف چیست؟ ! گفت:
در شب بیست و هفتم ماه رمضان مستحب است این دعا خوانده شود و دعایی است كه در
همه وقت مستحب و خوب است خوانده شود:
اَللّهُمَّ ارْزُقْنِی التَّجافِیَ عَنْ دارِ الْغُرورِ وَ الاِْنابَةَ اِلی دارِ الْخُلودِ وَ الاِْسْتِعْدادَ لِلْمَوْتِ قَبْلَ
حُلولِ الْفَوْتِ
[6].
و صلّی اللّه علی محمد و آله الطاهرین.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 812
باسمك العظیم الأعظم الأعزّ الأجلّ الأكرم یا اللّه. . .
خدایا دلهای ما را به نور قرآن منوّر بگردان، صفات رذیله را از قلبهای ما دور بگردان، نیتهای
ما را خالص بفرما، حاجات مشروعه ما را برآور.
خدایا اموات ما را غریق رحمت خودت بفرما.
مجموعه آثار شهید مطهری . ج28، ص: 813
[1] - . بنا بر روایتی ایام وفات ایشان است یعنی شب هفتم ماه صفر وفات ایشان است.
[2] - . بحار الانوار ج /44ص 138.
[3] - . یعنی جمله ای نبود كه یك وقت فرموده باشد و خطبه ای نبود كه یك بار خوانده باشد.
[4] - . نهج البلاغه خطبه 202.
[5] - . وسائل الشیعه ج /11ص 131.
[6] - . بحار الانوار ج /95ص 63.