اشاره
یكی از ویژگی های برجسته امام خمینی(رحمت الله علیه) رعایت قانون بوده است.ایشان نه تنها هیچ گاه قوانین كشور را- كه برآمده از اندیشه های گروهی خردمند و فرهیخته است- زیر پا نگذاشت، بلكه قانون گریزی را عملی حرام و خلاف شرع می دانست. دخترایشان، خانم زهرا مصطفوی در این باره می گوید:« امام خیلی مقید به قانون بودند و احترام زیادی به قانون می گذاشتند. ایشان رعایت قانون را یك تكلیف شرعی می دانستند؛ یعنی حتی مثلا عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی را خلاف شرع می دانستند و به عقیده ایشان، عبور ماشین از ورود ممنوع و یا سرعت بیش از حد در رانندگی، كاری حرام و خلاف شرع است».[1]
چند حكایت از قانون مندی امام خمینی(رحمت الله علیه) چراغی فرا راه جامعه اسلامی ما، و الگویی فرادست جوانان این سرزمین است.
یكی از نزدیكان حضرت امام می گوید:
در آن روزهایی كه به همراه حضرت امام در فرانسه بودیم، برخی از اطرافیان ایشان پولی فراهم كرده و گوسفندی خریدند و آن را در پشت حیاطی كه امام برای نماز به آن جا می آمدند ذبح می كردند وبا گوشت آن، غذایی درست كردند و خدمت ایشان آوردند. اما از آن جا كه در فرانسه قانونی وجود دارد كه براساس آن، ذبح هر حیوانی در خارج از كشتارگاه به خاطر رعایت مسائل بهداشتی، ممنوع است، امام فرمود: « چون از قانون حكومت این جا تخلف شده است، من از این گوشت نمی خورم».[2]
یكی از شاگردان حضرت امام می گوید: من در ایام اقامت امام در نجف اشرف، به دلیل ممنوع الخروج بودنم، به صورت قاچاق به نجف رفتم و خدمت حضرت امام رسیدم. ظهر بود، دراتاق را باز كردم و سلام كردم. فرمود: علیكم السّلام. شما هم قاچاق آمدید؟ گفتم: بله. بعد امام فرمود: « دیگر به شكل قاچاق نیایید. هر وقت خواستید بیایید، با گذرنامه باشد» و این اصرار امام برای آن بود كه مرا به رعایت قانون وادار سازد.[3]
آیت الله شهید مصطفی خمینی می گوید: در شهر همدان، امام هنگام عبور از یكی از خیابان ها، مسافت زیادی را طی می كردند تا از تقاطع عابر پیاده عبور كنند. ایشان حتی تا این اندازه نیز قوانین را رعایت می كردند.[4]
مرحوم حاج سید احمد آقا خمینی(رحمت الله علیه) نقل می كند: روزی حضرت امام به من فرمود: كتاب كشف الاسرار مرا از كتاب خانه نزدیك جماران، تهیه كن و برایم بیاور. به ایشان گفتم: اگر شما بفرمایید چشم، كتاب را می گیرم و می آورم، اما قانون این كتاب خانه این است كه كتاب، دست كسی برای بیرون بردن نمی دهد، بلكه كتاب را تنها همان جا باید مطالعه كرد. امام فرمود: پس اگر قانونش این است، شما نمی خواهد از آن جا كتاب بیاورید. به این ترتیب، من كتاب كشف الاسرار را از جای دیگری تهیه كردم و به ایشان دادم.[5]
[1] - برداشت های از سیره امام خمینی (رحمت الله علیه) ، به كوشش: غلامعلی رجایی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (رحمت الله علیه)، 1384، چ2،ج4، صص 290 و 291.
[2] - نك: سرگذشت های ویژه از زندگی امام خمینی(رحمت الله علیه)، به كوشش: مصطفی وجدانی، قم، پیام آزادی، 1362، ج4، ص 57.
[3] - نك: پا به پای آفتاب، به كوشش: امیر رضا ستوده، تهران، پنجره، 1374، ج4، ص 157.
[4] - برداشت هایی از سیره امام خمینی(رحمت الله علیه)، ج4، ص 291.