جنگ را بر ما تحمیل كردند . ما از جنگ ضربات مادی و معنوی زیادی دیدیم، اما خسارت نكردیم؛ زیرا با وجود این ضربات، اسلام عزیز شد و همه در دنیا فهمیدند كه اگر ملتی مؤمن شد و به خدا و قرآن و روز جزا معتقد گردید و جوانانش در میدان جنگ، این گونه با مظلومیت جنگیدند، تا حدی كه دشمن را ناكام كردند، سربلند و پیروز است . همه ی قدرتهای دنیا دستشان را روی هم گذاشتند، تا بتوانند به قصد ساقط كردن نظام اسلامی، بخشی از این كشور را جدا كنند و تمامیت ارضی ایران را از بین بردند؛ ولی نتوانستند . این، شكست قدرتهای بزرگ نیست؟ این، غلبه و عزت و توانایی ملت ما نیست؟

امروز، هم اروپاییها و هم امریكاییها و هم روسها و هم خیلی از كشورهای دیگر كه می دانستیم به عراق كمك می كنند و خیلی از كشورها را هم كه نمی دانستیم خودشان اعتراف می كنند كه در طول جنگ، چه قدر به عراق كمك كرده اند . یعنی ناتو، امریكا و ورشو سه محور اصلی قدرت نظامی دست روی دست هم گذاشتند و به یك طرف كمك كردند، تا آن طرف دیگر را شكست بدهد و او را به عقب بنشاند و حكومتش را ساقط و سرزمینش را تجزیه كند؛ ولی نتوانستند . این، واقعا خیلی عظمتی است؛ عظمت اسلام . پس، اسلام در این جنگ عزیز شد و مسلمانان فهمیدند كه اسلام با یك ملت چه می كند .

ما همان ملت شهریور بیستیم . باد جنگ به این كشور خورد و همه چیز را از ما گرفت . دوساعت نتوانستیم مقاومت كنیم! شمال و شرق و جنوب كشور، به وسیله ی دشمن تصرف شد . ما كدام شهید را از آن روز به یادگار داریم؟ آن روز، كدام مجموعه یی از ملت می توانند بگویند ما بودیم كه دفاع كردیم؟ امروز یعنی در دوران اسلام چگونه است؟ در این كشور، چه جایی است كه افتخار دفاع جانانه و ستایش برانگیز را نداشته باشد؟ در هریك از دهات همین مازندران شما كه آدم وارد بشود، عكس چند شهید در آن جاست . همه جای كشور، این طور است . پس، با این حركت ما اسلام عزیز شد .

منبع : حدیث ولایت، ج 4، ص 184، دفتر مقام معظم رهبری؛