روحیه آزادگی، دوری از دنیا، عشق به مطالعه و تحقیق از ویژگی‏های بارز او بود. بیشتر ساعات زندگی‏اش به كار علمی می‏گذشت، ولی با تواضع و تقوا، آثار خویش را «شرح جهل»  می‏خواند. می‏فرمود: «به راستی پیوسته به فكر مرگم و این باور را پیدا كرده‏ام كه این اقدامات نشریه‏ای و شرح جهل‏ها، محصولی جز شرح خود كردن و اطفای هوای نفس ندارد. اگر چیزی در قیامت قابل قبول و عرضه كردن باشد، به شرط آنكه تمام جوانب آن را اخلاص فرا گرفته باشد، همانا بی‏سر و صدا، خدمت به خلق كردن است.» هنگامی كه این سخنان را می‏گفت، اشك محاسنش را ‏تر می‏كرد.

منبع : www.tebyan.net