در اوقات توقّف حقیر در كربلا چندین بار جناب آیة الله حاج سیّد مصطفى خمینى رحمةُ الله تعالَى علیه كه از نجف به كربلا براى زیارت مشرّف مىشدند، به منزل حضرت آقا مىآمدند؛ و حقیر كه با آن مرحوم سابقه مودّت داشتم كراراً ایشان را در این منزل ملاقات، و گفتگوهاى بالنّسبه طولانى و مفید واقع مىشد.
از جمله كسانیكه چندین بار از نجف اشرف به كربلا مشرّف و به منزل حضرت آقا مىآمدند و مذاكرات و سوالاتى داشتند جناب آیة الله صدیق گرامى آقاى حاج سیّد عبد الكریم كشمیرى دامت معالیه بودند كه آن مجالس هم براى حقیر مغتنم بود.
و از جمله كسانیكه در این سفر چندین بار بلكه كراراً و مراراً خدمت آقا مىآمدند، رفیق صدیق و حمیم و دوست شفیق و قدیمى و گرامى ما: حضرت آیة الله مرحوم شهید حاج سیّد عبد الحسین دستغیب شیرازى رحمةُ الله تعالَى علیه بودند كه از شیراز براى زیارت أعتاب عالیات در این ایّام مشرّف شده بودند. و حقیر هم با حضرت آقاى حدّاد یكبار در مسافرخانه كربلا به دیدنشان رفتیم. سوابق آشنائى ایشان هم با حضرت آقا از سابق الایّام بوده است، و مراتب صفا و مودّت، دائم و برقرار.
حالات آقا در این سفر بسیار قوىّ بود. یعنى مقامات و مراتب توحیدیّه به باطن نشسته و در نفس متمكّن شده بود. بروزات و ظهورات خارجیّه بسیار كمتر گردیده بود.[i]
[i] . روح مجرد، ص: 309 و 310