این تحقیقات بالاخره‏دانشمندان را تا آنجا رساند كه كشف كردند كه اصلا انسان دارای دوضمیر است: ضمیر ظاهر و ضمیر باطن، یا ضمیر خودآگاه و ضمیر ناخودآگاه.اینجا بودكه راه مساله تعبیر رؤیا هم به شكل علمی كشف شد.همینكه شعور باطن كشف شد، گفتند كه راه تعبیر رؤیاهم كشف شد، چون شعور باطن یك جریانها و فعالیتهایی دارد، از جمله فعالیتهایش این است كه هم در بیداری،هم در خواب قدرت دارد كه به شكل دیگری ظاهر شود و تجلی كند.هر چه كه انسان - به قول این اشخاص - در عالم رؤیا می‏بیند،تجلیات همان تمایلاتی است كه مكتوم و مخفی و رانده شده در شعور باطن است، همانهاست كه می‏آیند به شكل‏دیگری ظاهر می‏شوند.پس خواب منطقی دارد و منطقش را كسی می‏داند كه شعور باطن این آدم را كشف كند و رابطه‏احساسات مخفی در شعور باطنش را با این تجلیاتی كه در خواب پیدا می‏شود به دست آورد.بر اساس این نظریه خواب هیچ جنبه الهامی ندارد.

اما عده‏ای پیدا شدند گفتند كه این حرف راجع‏به قسمت عمده‏ای از خوابها درست است، اما در میان خوابها و رؤیاها خوابها و رؤیاهایی هست كه اصلا با این حرفها قابل توجیه‏نیست.خوابهایی هست كه بیشتر قابل توجیه است.مثلا خیلی واضح است، یك آدمی كه خیلی گرسنه است، وقتی كه بخوابد غذاخواب می‏بیند، همان كه می‏گویند «شتر در خواب بیند پنبه دانه‏» .یك آدم تشنه اگر خیلی تشنه باشد، در عالم خواب‏همیشه آب صاف و زلال می‏بیند.یك مرد جوانی كه محروم از زن است، در عالم رؤیا همیشه زن و هماغوش شدن‏با زن را خواب می‏بیند.هر كسی از نظر بدنی دچار هر احتیاجی هست، مسلم آن احتیاج، همان مطلوب‏و آرزوی او را به خواب می‏آورد.این یك قسمت كه مربوط به بدن است.

راجع به این قسمت الآن ‏قصه‏ای یادم آمد: در این كتابهای خودمان نوشته‏اند كه یك كسی آمدپیش «مجلسی‏» اول یعنی پدر این مجلسی[علامه محمد باقر مجلسی]وگفت: دیشب یك خواب وحشتناكی دیدم.گفت: چه دیدی؟گفت: خواب دیدم یك شیر سفیدی كه یك مار سیاهی هم به گردن‏او آویخته بود، به من حمله كرد.تعبیرش چیست؟گفت: اول بگو دیشب چه خوردی؟گفت: دیشب كشك خوردم.گفت: بالای كشك چه‏خوردی؟گفت: رب انار.گفت: آن شیر سفید همان كشك است و آن مار سیاه هم‏كه به گردنش آویخته، همان رب انار است كه خوردی.چون او این غذا را خورده‏بود، از یك طرف سفیدی كشك و سیاهی رب انار در چشمش بوده، از طرفی هم ایندو مثل اینكه یك فعل و انفعال ناراحت كننده‏ای‏در معده او ایجاد كرده و اعصابش را تحریك كرده بود، [در نتیجه]یك چنین خوابی دیده بود.خوب، این چیزها خیلی زیاد است(1)

داستان شیخ بهایی در تخت فولاد اصفهان

مجلسی اول-پدر مرحوم مجلسی معروف-كه او هم مرد بسیار جلیل القدر و عالم و متقی و فوق العاده‏ای بوده و از شاگردان شیخ بهایی است نقل می‏كند كه شش ماه قبل از وفات شیخ بهایی، روزی ما در خدمت ایشان به زیارت اهل قبور در تخت فولاد اصفهان -كه قبر بابا ركن الدین در آن بوده است و شاید هنوز هم باشدرفتیم.یك وقت دیدم ایشان رو كرد به ما و گفت‏شما چیزی نشنیدید؟گفتم نه.دیگر سكوت كرد و حرفی نزد، راه افتاد و آمد.از آن روز ما دیدیم حال شیخ تغییر كرده، بیشتر به خود پرداخته، حال توبه و انابه پیدا كرده و یك حال دیگری غیر از حال سابق دارد.

همه ما شاگردها حدس زدیم هر چه بود آن روز اتفاق افتاد.ایشان می‏گوید من از سایر شاگردها جسورتر بودم.قرار شد من از ایشان بپرسم كه منشا این تغییر الت‏شما چیست؟رفتم از ایشان پرسیدم، ایشان گفت من آن روز وقتی از كنار قبر عبور می‏كردیم این صدا را از قبر شنیدم كه «شیخ در فكر خود باش، مرگت نزدیك است، چرا به خودت نمی‏آیی؟» و شش ماه بعد مرد.

حال می‏بینید كه از یك گروه، یك صدا را یكی می‏شنود و دیگری نمی‏شنود.

عالم ما عمیق‏تر و پیچیده‏تر و رشته‏دارتر از این حرفهاست كه وقتی قرآن به ما گفت تمام ذرات عالم تسبیح می‏كنند، بگویید من كه گوشم را می‏گذارم نمی‏شنوم!و چرا در لابراتوارها هر چه تجزیه كرده‏اند، این صدا را نشنیده‏اند؟!این حرفها از روی نادانی است، حقیقت چیز دیگری است. (2)

منابع :

بخشی از مقاله هدایت موجودات دلیل بر وجود خداوند
آشنایی با قرآن/ داستان شیخ بهایی در تخت فولاد