همان گونه که دست یابی و آگاهی پیدا کردن به حقیقت معنای امامت و ولایت برای ما دشوار است معرفت و شناخت مراتب و مدارج علوم ائمه طاهرین و کیفیت دریافت و تعلم آن توسط آن بزرگواران نیز بر ما دشوار بلکه غیر میسور می باشد چنان چه شهید بزرگوار علامه مطهری در کتاب شریف (امامت و رهبری) می گوید: «در واقع امامت، نوعی کارشناس اسلام می شود اما یک کارشناسی خیلی بالاتر از حد یک مجتهد، کارشناسی من جانب الله (و ائمه) یعنی افرادی که اسلام شناس هستند البته نه اسلام شناسانی که از روی عقل و فکر خودشان اسلام را شناخته باشند که قهرا جائز الخطا باشند، بلکه افرادی که از یک طریق رمزی و غیبی که بر ما مجهول است علوم اسلام را از پیغمبر گرفته اند. از پیغمبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ رسیده به علی ـ علیه السلام ـ و از علی رسیده به امامان بعد ...» [1]