شهید مطهری در بحث  "ولاءها و ولایتها"  چهار نوع ولایت را در مورد اهل البیت(ع) یاد می کند، بدین قرار:

1 - ولاء محبت یا ولاء قرابت ؛ مسلمانان باید به اهل بیت پیامبر(ص) محبت داشته باشند، همان گونه که قرآن مودت فی القربی را به عنوان مزد رسالت یاد کرده است.[1] نیز پیامبر(ص) فرمود: "هر که به محبت آل محمد بمیرد، شهید مرده است". [2]

2 - ولاء امامت یا مقام مرجعیت دینی ؛ به نص حدیث ثقلین همان گونه که مسمانان باید به قرآن اقتدا کنند، باید به اهل بیت پیامبر(ص) نیز اقتدا و از علمشان استفاده کنند.

3 - ولاء زعامت یا رهبری سیاسی ؛ مسلمانان به مقتضای حدیث غدیر باید بعد از پیامبر(ص) علی بن ابی طالب(ع) را پیشوای خویش قرار دهند و در مسائل سیاسی و اجتماعی از او پیروی کنند.

4 -  ولاء تصرف یا ولاء معنوی ؛  اهل بیت به حکم انسان کامل بودن از ولایت تکوینی و معنوی بهره مندند. اهل سنت ولاء اول را قبول دارند، لیکن ولاء دوم و به خصوص ولاء سوم را قبول ندارند و بر خلاف حدیث غدیر گام برداشتند. حدیث غدیر درباره ولاء اول نیست، بلکه مربوط به ولاء سوم است، لیکن برای توجیه کارها آن را به ولاء اول تفسیر کرده اند. شهید مطهری در بحث ولاء با تصریح بیان نموده است که اهل بیت پیامبر(ص) هر چهار ولایت را دارند. سخن ایشان این است که باید به مقتضای دلیل، همه مسلمانان به این ولاءها پای بند باشند، لیکن تناقضی در کلام شهید مطهری نیست. اهل سنت به برخی از این ها پای بند نشدند و برخلاف حدیث غدیر گام برداشتند. [3]