[1]باید توجه داشت كه یكی از هدفها بلكه هدف اصلی اسلام و یكی از عوامل نگهدارنده ی اسلام، معنویت یعنی تكوین انسانهای صد درصد معنوی است. این انسانهای معنوی در جبهه و جناح دیگر به اندازه ی جهادها و قیامهای دلیرانه مؤثرند و محیی اسلامند. امام علی بن الحسین حامل معنویت اسلام است. درالانوار البهیةص 48 می نویسد: .

و كان علیه السلام اذا حضرت الصلوة اقشعرّ جلده و اصفرّ لونه و ارتعد كالسعفة. . .

جلد نهم . ج9، ص: 324

و روی انه علیه السلام كان اذا وقف فی الصلوة لم یسمع شیئاً لشغله بالصلوة فسقط بعض ولده فی بعض اللیالی فانكسرت یده فصاح اهل الدار و اتاهم الجیران و جی ء بالمجبر فجبر الصبی و هو یصیح من الالم و كل ذلك لایسمعه، فلما اصبح رأی الصبی یده مربوطة الی عنقه فقال: ما هذا؟ فأخبروه. .

و نیز علی بن الحسین علیه السلام پیك محبت اسلامی است، قدّیسی است كه فرستاده ی محبت است. نیروی محبت نیز مانند نیروی معنویت و عرفان نیروی عجیبی است. درالانوار البهیهص 51 می نویسد: .

كان علی بن الحسین لیخرج فی اللیلة الظلماء فیحمل الجراب علی ظهره و فیه الصرر من الدنانیر و الدراهم و ربما حمل علی ظهره الطعام او الحطب. . . .

امام سجاد مظهر كاملی است از اخلاق عرفانی و سلوك اسلامی.

درالانوار البهیهص 51 نقل می كند كه: .

قال علی بن الحسین علیه السلام: مرضت مرضاً شدیداً، فقال لی ابی علیه السلام: ما تشتهی؟ فقلت: اشتهی ان اكون ممن لااقترح علی اللّه ربی ما یدبره. فقال لی. . .

---